Czym mogą być te nasze krótkie życzenia świąteczne, kiedy pomyśli się, że wszyscy chrześcijanie przeżywają mękę Chrystusa? Lecz Chrystus zmartwychwstał. Łączymy się w tych dniach ze wszystkimi ludźmi, obecnymi i minionymi, ponieważ każdy pragnie posiadać moc odrzucenia kamienia tarasującego powrót do życia. Kamień zawsze jest na swoim miejscu, chcemy go odrzucić, a jeżeli nie można – chcemy go oswoić. Za to odrzucić nie wolno nadziei. Czytamy naszą patronkę, Wisławę Szymborską, czytamy ją na nowo i wciąż na nowo.
Wisława Szymborska
Rozmowa z kamieniem (fragment)
Pukam do drzwi kamienia.
– To ja, wpuść mnie.
Nie szukam w tobie przytułku na wieczność.
Nie jestem nieszczęśliwa.
Nie jestem bezdomna.
Mój świat jest wart powrotu.
Wejdę i wyjdę z pustymi rękami.
A na dowód, że byłam prawdziwie obecna,
nie przedstawię niczego prócz słów,
którym nikt nie da wiary.
Życzymy wszystkim, by Święta Wielkanocne miały moc dawania nadziei, którą czerpiemy z bliskości drugiego człowieka.
Społeczność Szkolna
Zespołu Szkół Nr 2
im. Noblistów Polskich
w Choszcznie
